Rozrywkowy cel muzyki

Każdy z nas ma swoje ulubione płyty, których słuchanie sprawia szczególną przyjemność – najczęściej to jest muzyka rozrywkowa, dynamiczna, która zaczęła powstawać w okolicach lat dwudziestych ubiegłego stulecia. Zgodnie z niedawno przeprowadzonymi badaniami najczęściej wybieramy muzykę popową (ponieważ jest przyjemna i łatwa), rockową oraz elektroniczną. Hasłem „muzyka rozrywkowa” określa się najczęściej wszystkie gatunki, które mają bardzo szeroką grupę odbiorców. Najczęściej konkretni przedstawiciele takiej muzyki są promowani przez szeroko pojęty przemysł muzyczny. Jeżeli chodzi o dostępność oraz ogólnie pojmowany poziom muzyki rozrywkowej jest ona dokładnym przeciwieństwem w stosunku do muzyki ludowej oraz poważne. Wiąże się to z tym, że z zasady oba te gatunki mają bardzo ograniczoną liczbę odbiorców (muzyką poważną najczęściej interesują się środowiska akademickie, muzyką ludową społeczność zamieszkująca dane terytorium). Potocznie muzyka rozrywkowa jest rozumiana jako gatunek pop, co jest błędem! Najważniejsze cechy charakterystyczne dla muzyki rozrywkowej to dowolność interpretacji, spontaniczność oraz otwartość na wszelkie środowiska społeczne. Klasyfikacji muzyki rozrywkowej jest bardzo dużo – najczęściej dzieli się na gatunki, dekadę powstania, kraj pochodzenia i oczywiście artystów. Z muzyką rozrywkową spotykamy się praktycznie wszędzie, ponieważ możemy jej posłuchać w większości miejsc publicznych.