Film w słuchawkach

Gdyby ktoś poprosił nas o tytuł filmu, w którym nie ma ścieżki dźwiękowej prawdopodobnie niczego nie bylibyśmy w stanie podać. Mimo to muzyka filmowa jest określana nie tylko jako jeden z elementów stanowiących istotę sztuki filmowej, ale przede wszystkim jest to gatunek muzyczny, którego celem jest ilustracja atmosfery panującej na poszczególnych scenach filmowych. Może być to również kontrapunkt obrazu, czyli warstwa której celem jest pokreślenie widzianego przez widzów obrazu, charakterystyki bohaterów filmu, nastrój bądź przeżycia postaci, jakie widzimy na ekranie. Muzyka filmowa istnieje tak długo jak sam film, zwłaszcza że w jego pierwszych chwilach to ona stanowiła właściwie pięćdziesiąt procent całego dzieła – chodzi oczywiście o erę filmu niemego, gdy to był jedyny dźwięk, jaki widzowie mogli słyszeć w czasie projekcji. Jednak od tego czasu muzyka filmowa przeszła mnóstwo bardzo istotnych zmian. W tej chwili muzyka filmowa najczęściej jest muzyką klasyczną – czasami wykorzystywane są utwory charakterystyczne dla muzyki poważnej, które były pisane przez takich kompozytorów, jak Beethoven, Chopin, Bach, Vivaldi, Strauss, Mozart i inne, podobnie ważne postacie w historii muzyki. Najczęściej jednak zatrudniani kompozytorzy sami piszą całą ścieżkę dźwiękową – najbardziej popularnej nazwiska we współczesnej muzyce filmowej to Hans Zimmer, John Williams, Harry Gregson Williams i inni.