Muzyczna kultura Chin

Kultura chińska jest bardzo interesująca oraz inspirująca, dlatego bardzo często przechodzi ona również do okolicznych krajów – od Turkiestanu, przez Japonię do wysp Indonezji, czyli obejmuje większość najważniejszych krajów azjatyckich. Oczywiście to nie wyklucza również muzyki, dlatego muzyka chińska jest tak bardzo istotna dla kultury tego kontynentu. Muzyka chińska charakteryzuje się mnogością szarpanych instrumentów – zwłaszcza lutni – co rzeczywiście można usłyszeć nie tylko w ludowej muzyce tego kraju (ale również sąsiednich państw). Niektóre elementy dawnej muzyki tego gatunku są słyszalne do dnia dzisiejszego. Muzyka ta powstała najprawdopodobniej w drugim wieku przed narodzeniem Chrystusem. Najczęściej jej historię dzieli się na dwa najbardziej istotne okresy: pierwszy, zwany „starożytnym” przypada do dwieście dwudziestego roku naszej ery, gdy zakończyła się dynastia Han. Drugi stanowi etap muzyki nowożytnej. O najstarszych dziejach muzyki chińskiej wiemy głównie z badań archeologicznych, ponieważ specjaliści zajmujący się odkopywaniem znaleźli sporą ilość takich przedmiotów, jak okaryny bądź dzwony. „Księga pieśni zachodnich Zhou” to najstarsza księga (zarazem dokument o wartości historycznej) która zawiera sporo tekstów dotyczących właśnie muzyki z tamtego okresu. Teksty muzyki chińskiej najczęściej dotyczyły relacji z Bogiem oraz sposobów pojmowania otaczającej rzeczywistości. W tamtych czasach istniało bardzo dużo zasad, obowiązujących również w muzyce.